قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الثالث عشر
قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الثالث عشر
على : حمد الله على السلامه يا قلبى
هاجر : الله يسلمكـــــ , الجو حلو اوى
على : اه فعلا يلا انا حاجزلكــــــ فى اوتيـــــــل جامد اوى
هاجر : ههههههههههههههههههه ماشى يالا الواحد تعب اوى وعاوز ينام
على : يالا بينا بس يا عروستى
هاجر: ههههههههههههههههههههه ماشى
_____________________________________________
خرج عمر ومعاه رقيـــــــه , فضلوا الاتنيــــــــن ساكتين فتره
رقيه مش هتتكلم لان كسوفها وخجلها بيمنعها حاجه لا ارديه وبرضوا كسوفها مش قادر يخليها تستنــــــى اكتر من كده لان ده بيكسفها زياده بس قررت تسكت برضوا
عمر راح لرقيه وهو مش عارف هيقولها ايه وطبعا هو مكنش مكسوف لان ده مش طبعه لكنه حاسس ان رقيه حاجه مينفعش حد يقرب لها ولو بنظره
وفى النهـــــــايه قلبه نطق او مش قلبه , جواه نطق , المهم انه حس ان لسانه مش هو اللى اتكلم
لان لو لسانه كل قرر القرار ده كان سكته
عمر : هتصدقينى لو قولتلكـــــ انى مش محضر اى كلام اقوله
سكتت رقيه وهى مش عارفه ترد ايه لانهـــــــا ما فهمتش هو عاوز يقول ايه
لان هو ادرى واحد بكلامه او لانه حاسس مش بيتكلم ومش عارف يعبر
فكمل عمـــــــــر
عمر : اقصد يعنى ان اى كلمه هقولها انا مش مرتبها
رقيه: امممم تقصد تقول يعنى انك مفكرتش فيها , بس على فكره ده غلط معنى كده ان فيه حاجه مسيطره عليك وشويه وهتروح لازم عقلك يبقى مقتنع تماما مع مشاعرك او اللى جواك , ساعتها بس انت اللى هتصدق الكلام قبل ما انا اصدقه
بص عمر لرقيه بصه اعجاب اول مره يبصها لواحده بنت , حس ان قدامه فعلا حاجه كده مش موجود منها اتنين وان النضاره دى مخبيه شعله ذكاء فى عنيها تغنى عن اى جمال موجود فى الدنيا
عمر :انتى عندك حق , بس انا مستغرب نفسى انى عاوز اتكلم معاكى بالطريقه دى
رقيه: اتفضل اتكلم
عمر: تعرفى انى مش عارف انا بتعامل معاكى كده ليه او ايه بيحصلى , انا فعلا بتغير , مش عارف غصب عنى او بمذاجى بس انتى بجد بتعملى فيا حاجه
رقيه باستغراب: بعمل فيكــــــ حاجه
عمر : اقصد بتغيرى جوايا , بتشكليه علشان يناسب يبقى فى حياه واحده زيك , حاسس انك نور بينور ظلمه موجوده جوايا وان مينفعش حد يقربلك غير لما ياخد من نوركـــــ ده
اتكسفت رقيه وبصت فى الارض
رقيه: انا انا
وسكتت فكمل عمر
عمر : على فكره انا مش كده انا اكتر واحد عرفت بنات , فاشل بمعنى اصح , اقولك معملتش حاجه مفيده غير انى خدت شهاده مركونه من كليه مبحبهاش علشان بس ابقى نفذت وصيه بابا ومن غير ما اضحك عليكى انا نفذتها على 8 سنين
رقيه: هو انت خريج ايه ؟
عمر: ادراه اعمال من الجامعه الامريكيه
رقيه: كويس وليه متشتغلش
عمر : ههههههههههههههه والدتى قايمه بالواجب وزياده لدرجه انى مش حاسس بوجودى
حست رقيه من عمر بنظره قسى وحزن وهو بيقولها
عمر: معلش لو ضايقتكـــــ انا هسيبك علشان الشغل بقى
رقيه: عمر
عمر وقف فى مكانه لاول مره يسمع اسمه من رقيه , حس انه اول مره يسمعه فى حياته فبصلها من غير ما ينطق وله كلمه , فهمت رقيه نظره عمر , فكملت كلام
رقيه: دور على نفسكــ , اصل نفسكـــــ تستاهل
وضحكت وسبقته على الفيلا بعد ما قالت كلمه خليته ساكت وواقف فى مكانه وعمال يرددها
عمر : دور على نفسكـ , اصل نفسكـــــ تستاهل
دور على نفسكـــــ , اصل نفسك تستاهل
دور على نفسكــــ , اصل نفسك تستاهل
__________________________________________________
قعد محمود وهبه فى كافيه على النيل فى جو الشتا اللى مكانه فعلا فى المكان ده وخصوصا فى حاله هبه لانها بتحب
محمود: مبســــــوطه
هبه: تعرف كفايه اوى انطق اسمكــــ واقولك يا محمود وترد تقولى نعم دى بالنسبالى حياه
محمود: انتى بتحبينى ؟
هبه: انت حاسس ايه
رد محمود بزعل لانه افتكر قلبه , قلبه اللى سابه مع سلسله
سلسله اختارت تعلق حياتها فى رقبه حد تانى
محمود: مش المهم انا احس , المهم احساسك انتى
هبه: لو على احساسى فأنا مش بحبكـــــ
بص محمود لهبه وهو بيرفع حاجبه ومستغرب
محمود: مش بتحبينى ؟
هبه: ههههههههههههههه اها مش بحبك ممكن اكون بموت فيكـــــ ع شويه بعشقك على حبه مقدرش اعيش من غيرك على انك هتشلنى يوم فرحنا مغمى عليا من الفرحه مش علشان لازم ده يحصل
ضحك محمود اوى وبصلها بأعجاب وقالها
محمود: تعرفى ان دمك خفيف
هبه: اه عارفه , انت بس اللى مش واخد بالكـ
محمود: ماشاء الله ولمضه كمان
هبه: قدامك بس يا فندم
محمود: مقوتليش بقى عامله ايه فى جامعتكـــــ
هبه: الحمد لله تمام ادعيلى
محمود: طب خلصى بسرعه بقى علشان اخطفكــــ
هبه: تخطفنى
محمود: اقصد نتجوز يعنى , اومال بيقولوا عليكى ذكيه ازاى ؟
هبه: حينما يحضر المدعى قلبى يختفى الاخر
محمود: الاخر ؟؟
هبه: اقصد عقلى يعنى
محمود: هههههههههههههههههههههههههه
هبه : هو انت بجد عاوز تتجوزنى
محمود: لا ابدا كنت فاضى فقولت اروح اخطبك
هبه: بايخ
محمود: تجنن
هبه اتكسفت وبصت فى الارض فكمل محمود وهو بيضحك
محمود: اقصد المركبه اللى هناك دى
هبه: مش بقولك بايخ
__________________________________
جوه اوضه نوم انيقه فى اوتيل شيكــــــ فى شرم الشيخ هاججر نايمه وعلى واقف فى البلكونه بيفكر فى حلمه اللى اتحقق وكل شويه يبص لهاجر وهى نايمه ويضحك ويبوسها من خدها ويرجع تانى يقف فى البلكونه
وتفكيره بعد للقاهره وخصوصا للدرج بتاع الدولاب اللى فيه صندوق المجوهرات لانه اضطر ياخد اكتر من الاسوره علشان يحقق حلم هاجر , هاجر وبس
هاجر: انت فين ؟
جرى على من البلكونه لهاجر وقعد جمبييها ومسك ايدها وباسها
على : انا هنا يا قلب وروح وعقل على
هاجر لا انت احمد خليك كده اتعودت عليه
على : خلاص يبقى يا قلب وروح وعقل احمد
هاجر : انا نمت كتير
على : براحتك يا قلبى , بس بتوحشينى
هاجر : ما انا اهوه
على : بجد . انتى اهوه
هاجر :هههههههههههههههه انت بكاش ع فكره
على : طب بذمتك حد يبقى جمبه واحده قمر كده وميتجننش , استنى انا هشهدك
وشال على هاجر من على السرير ووقفها قدام المرايا وقالها بذمتك اعمل ايه انا بقى
________________________________________________
خلص اليوم الاول من الشغل فى الفيلا وعمر لسا فى الجنينه من ساعه ما اتكلم مع رقيه
رقيه فضلت تدور عليه بعنيها لانها حست انها زعلته رغم انها ما قلتش حاجه تزعل وفى الاخر ملقتهوش فقررت تمشى
وهى خارجه شافها عمر من بعيد فام مره واحده ليها وكانت دينا قدامها
عمر : انتوا ماشيين ولا ايه
دينا : اها خلصنا شغل انهارده خلاص
عمر : بسرعه كده
وهو بيبص لرقيه
دينا: اها , انا هسبقك انا يا رقيه على العربيه احط شويه حاجات
عمر: هو انا ممكن اطلب طلب من غير اقلام
رقيه: هههههههههه اتفضل
عمر :ممكن تدورى على نفسى معايا
رقيه اتكسفت ومشيت
عمر: استنى بس عاوز نمره موبايلكــــــ
رقيه: ليه ؟
عمر: هيكون ليه فى شغل طبعا , السقف يقع عليا وانا نايم , لون يقع على هدومى الاقى حد ينقذنى
رقيه: بتهزر ؟
عمر: طبعا بهزر , انا عاوز اطمن لما تروحى الوقت اتاخر
رقيه: متخفش عليا
عمر: ارجوكى
رقيه: النمره على الكارت اللى باين من جيبكــــ ده .باى
بصلها عمر وهو بيضحكـــ وهو بيقول
عمر: اهدى خلاص عارف انكــ بتحبها بطل دق , سبنى ادور على نفسى الاول
الإثنين 15 مايو - 11:57
