قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الحادي والعشرين
قصة لا زلت ف الثلاثين – الفصل الحادي والعشرين
نزلت رقيه من العربيه وشاورت لعمر من بعيد اللى قلبه هو اللى رفع ايده يشاورلها انما عاقله كان مع هاجر ,هاجر اللى خارجه من نفس عماره رقيه ,هاجر اللى عرضت عليه الارتباط ,تفكيره بيقوله انه معملش حاجه اصلاً هى اللى مش كويسه بس خاف على علاقته برقيه ,بس رقيه اصلا عارفه هو كان ايه ويهمها هو بقى ايـــــه ,ده غير والدته اللى رفضت رقيه لمجرد انها مش نفس استايله
رقيه اللى فرحانه وخايفه من ماما عمر بس بتطمن لما بتتخيل ابتسامه عمر قدامها وادت الفرصه لقلبها يفرح بالحب ده ولاول مره تعد تفكر فى عمر من غير ضغوط
محمود فى البيت بعد ما وصل هبه لبيتها بعد ليله حب مكنش يحلم بيها لانه لقى فى هبه ام لاولاده اللى بيحلم بيهـــــا
هبه فرحانه بلمسه الخاتم اللى لبسهولها محمود بقلبه وكل شويه تبوسه وتبصله وتشوف محمود جواه
منى قاعده مع يوسف وفرحانه بيه اوى ,على الرغم من انها عارفه ان على رايح يقابل حد بس متأكده انه اكيد علشان ينهى الموضوع لانها حست ان نظرته اتغيرت فيها
_____________________________________________
دخل على وهاجر الاوضـــــــه واول ما دخلوا الاوضه قعد على ,على طرف السرير ,فراحت هاجر قدامه وبتبصله
هاجر:المفروض انك كمان مقموص
على :مش مقموص ولا حاجه يا هاجر ,هو انتى بتحبينى فعلا
هاجر:هو انت كل تقابلنى معندكش غير الكلمتين دول
على:خلاص يا هاجر خلاص انا هقوم اروح علشان عندى شغل كتير
هاجر:لا والله , ونزلتنى من البيت علشانم تقولى اروح
مشى على من غير ما يرد على هاجر فى وسط ذهولها منه فراحت عند الباب قبل ما يخرج وحضنته
هاجر:هتمشى يا على
بصلها على فلقاها بتبصله اوى بنظره كلها انوثه , نظره اتخلقت لملامح زى ملامح هاجر
على:لا طبعاا
ضحكت هاجر
على :وربنا قولنا زى القمر
_______________________________________________
صحيت رقيه وهى مستعده لشغلها اتم استعداد لانها عارفه انها مش هتشوف عمر علشان شغله ,عكس قلبها اللى شايفه 24 ساعه فنزلت الشغل
دخلت رقيه الفيلا بدرى قبل ما حد يجى من العمال او موظفين المكتب
شافت منال داخله الفيلا ,فابتسمت وفرحت لها عكس منال اللى بصت لرقيه بنظره خلتها تتحرج وتبص فى الارض
منال:هاى
رقيه:ازاى حضرتكـــ يا فندم
منال:كويسه كويسه ,انتى بقى رقيه
رقيه:اها انا رقيه
منال:قدامكوا قد ايه ف الفيلا
رقيه:احنا متفقين على شهرين ونص يا فندم
منال:اه ,اوكى ,كنت عوزاكى فى موضوع
رقيه:اتفضلى
منال:انا مش هلف وادور عليكى ,ابعدى عن عمر
رقيه:نعم
منال:انا مش محتاجه اكررها انتى كويسه وكل حاجه بس انتى مش استايل عمر ,هو شويه وهيسيبك عمر لازم يتجوز ملكه جمال ده ابن عبدالرحمن عدلى
رقيه:بس هو بيحبنى
منال:عمر هيحب مراته
رقيه:بعد اذنك يا فندم
جريت رقيه على عربيتها ودموعها سبقت خطوتها قبل ما توصلها , عماله تفتكر نظره منال وكلامها ليها ووسط دموعها رن موبايلها فمسكته شافت اسم عمر احتارت ترد او لا ولكن قلبها سبق عقلها وفتحت
عمر: وحشتينى
رقيه:وانت كمان
عمر :وبحبكـــ
رقيه:وانا كمان
عمر:وبموت فيكى
رقيه :وانا كمان
عمر:وهتبقى مراتكــ
رقيه:مش هينفع يا عمر
عمر:ها
رقيه:انت ليه خبيت عليا رفض مامتكـ
عمر:بصى يارقيه امى رفضت لانها مش بتحب ,بتهتم بالشكليات اوى ع فكره انتى مش اقل من اى واحده فى الدنيا بالعكس انتى اكبر منهم فى نظرى وفى نظر اى بنى ادم اتخلق انتى غاليه اوى يارقيه واللى بقوله ده بعيدا عن حبى ليكى ,لان انتى كده فعلا ولو ماما عاوزه شكل انا هوريها
رقيه:عمر انا
عمر:انتى لسه هتتلغبطى يا قمرى انتى ,انتى فين
رقيه:انا فى العربيه قدام الفيلا عندكوا
عمر:خلاص هقبلك عند الكافيه اللى بنتقابل عنده ,هنسيب عربيتك وهنروح مشوار كده
رقيه:ماشى يا عمر حاضر
_______________________________________________________
محمود بيلبس فى اوضته ,دخلت عليه سعاد
محمود:اتفضلى يا ماما
سعاد:نديتلى يا حبيبى
محمود:اه يا ماما كنت عاوز اديكى دى
سعاد:ايه دى يا حبيبى
محمود:دى سلسله دهب يا ماما
سعاد:دى هديه لهبه
محمود:لالا دى سلسله وخلاص عاوزك تبعيها وتتصدقى بثمانها للحته اللى انتى شيفاها مناسبه
سعاد:اومرك يا حبيبى ,بس انت رايح فين ؟
محمود:نازل رايح لهبـــــه افسحها شويه
سعاد:ربنا يسعدكوا يا ابنى
محمود:ربنا يخليكى يا ماما
________________________________________
اول ما وصلت رقيه للمكان شافت عمر واقف قدام العربيه بيتكلم فى الموبايل واول ما شافها قفل وابتسملها وراحلها
عمر:تسمحيلى
رقيه:هههههههههههه اتفضل طبعا
عمر:اصل انا تعبان من السواقه وبصراحه عاوز اشوف هتخطينا ولا لا
رقيه:ههههههههههههه انا اللى بخبط برضوا
عمر:طب يالا بينا
رقيه:ع فين
عمر:انا هوصفلك تمشى ازاى
رقيه:دى فزوره بقى
عمر:لا مشوار فى حبنا
رقيه:ماشى
وقفت العربيه عند مكان واضح منه انه سنتر تجميل ضخم وغالى اوى
رقيه:احنا جايين هنا ليه
عمر:يعنى هكون عاوز اعمل شعرى يا قمر
رقيه:خفيف حضرتك
عمر:تسمحيلى اختارلك نيولوك على زوقى
رقيه:نيولوك انا اعمل كده
عمر:هى حاجه عيب ولا ايه ؟
رقيه:انا بس عمرى
عمر:من هنا ورايح هيبقى عمرك ,اصل قمر زى كده مينفعش ميهتمش وغير ده كله انا عاوز اثبت لامى انه مش باللى ظاهر
رقيه:اذا كان كده مــــــاشى
____________________________________________________
خرجت رقيه من المكان وكان فى انتظارها عمر اللى اتعدل قام من مكانه اول ما شافها
فرقيه فعلا شبه الملايكه رغم ملامحها المتوسطه الجمال فالتغيير برزه على اكمل وجهه من الجمال
كانت رقيه لابسه فستان اسود انيق جدا بخطوط دهبى زادت من جمال الفستان ومن جمال جسمها النحيل وميك اب لامع ومبهر ,وسع من عنيها وبرز شفايفهاوقصه الشعر اللى اختارها عمر مع لون الشعر البندقى الجديد
رقيه:ايه رأيكـــ
عمر:هو انتى لسه موافقه عليا
ضحكت رقيه فبرز جمالها زياده
عمر:هو انا ممكن اقولك بحبك,انتى قمر يا رقيه
رقيه:ده عيونك بس هى اللى حلوه
عمر:حلوين اه علشان انتى فيهم وبس ,قبل كده كنت اعمى
رقيه:بعد الشر
عمر:هو انا ممكن اخدك فى مكان
رقيه:فين
عمر:الفيلا
رقيه:ليه
عمر:ماما مستنيانا
_______________________________________
محمود وهبه قاعدين فى عربيه محمود على الكورنيش ومحمود باصص لهبه
هبه:بتبصيلى كده ليه ؟
محمود:معجب
هبه:يا سلام
محمود:وبحبك كمان
هبه:عينيك قالولى
محمود:هو انتى ممكن متفهمنيش بزياده
هبه:مبعرفش غير انى افهمك